• Εννιά χρόνια από τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, στις 25 Νοέμβρη 2016

Από Νίκος Μπογιόπουλος*

Παρατήρηση 1η: O Κάστρο, λέει, ήταν «αμφιλεγόμενος». Πολύ λογικό να τον θεωρούν τέτοιο εκείνοι που πριν κοιμηθούν, μετά την προσευχή τους στην τρόικα, στις αγορές, στο αγγλικό δίκαιο και στα υπερταμεία, ρίχνουν κι ένα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ».     

Παρατήρηση 2η: Η τιμωρία για τους κλακαδόρους του «Τέλους της Ιστορίας» θα είναι πάντα η υπενθύμιση της απολογίας του Κάστρο μετά την πρώτη απόπειρα ανατροπής της χούντας του Μπατίστα. Εξι χρόνια πριν μπει θριαμβευτής στην Αβάνα, στον εισαγγελέα που ζητά την 30ετή του κάθειρξη και στους δικαστές που ζητούν την 15ετή του κάθειρξη, ο Κάστρο – αφού πρώτα τους έχει ξεφτιλίσει μέσα στο δικαστήριό τους – απαντά: «Καταδικάστε με, δεν έχει σημασία. Η ιστορία θα με δικαιώσει». Όσο για τα γιουσουφάκια του «δεν υπάρχει εναλλακτική», η δική τους τιμωρία θα είναι -όταν δεν αυτογελοιοποιούντα-– να προσκυνούν και να στέκονται προσοχή στο ξόδι εκείνων που γράφουν την Ιστορία. Τέτοιος ήταν ο Κάστρο.

• Αμερικανική ΝΟΤΑΜ λόγω «επιδεινούμενης ασφάλειας» και «αυξημένης στρατιωτικής δραστηριότητας»

«Έτοιμη να χρησιμοποιήσει κάθε στοιχείο της αμερικανικής ισχύος για να σταματήσει τα ναρκωτικά από το να πλημμυρίζουν τη χώρα μας και για να φέρει τους υπεύθυνους στη Δικαιοσύνη» δηλώνει η αμερικανική κυβέρνηση για τη Βενεζουέλα, όπως δήλωσαν (ανώνυμα) στο «Reuters» αξιωματούχοι των ΗΠΑ. Με το πρόσχημα δηλαδή της καταπολέμησης των δικτύων διακίνησης ναρκωτικών, στα οποία εμπλέκουν τον σοσιαλδημοκράτη Πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, οι ΗΠΑ εντείνουν τη στρατιωτική παρουσία στην Καραϊβική και προετοιμάζουν την επίθεση στη χώρα. Στην πραγματικότητα στόχος είναι να επανακτήσουν τον έλεγχο των τεράστιων φυσικών πόρων της Βενεζουέλας στον ανταγωνισμό με άλλες δυνάμεις, όπως Ρωσία και Κίνα.

• Αναδίφηση, Σταχυολόγηση, Διαδρομή σε κυπριακές εφημερίδες 1879-1962.

Γράφει: Παύλος Κ. Παύλου*

Οι δημοσιογράφοι είναι οι καταγραφείς της στιγμής, οι ιστορικοί τού σήμερα, του τώρα. Όσα καταγράφουν, ακόμη και τα πιο ασήμαντα, με το πέρασμα των χρόνων καθίστανται σημαντικά και άξια μελέτης. Γι’ αυτό η καταφυγή στις εφημερίδες μιας άλλης εποχής είναι μία ενασχόληση που απαιτεί χρόνο, υπομονή, γνώση, μεθοδικότητα, διερευνητικό μάτι. Είναι ένα άλλο είδος  αρχαιολογικής ανασκαφής, που ανοίγει στον ερευνητή την πόρτα της αποκάλυψης και τον οδηγεί στα κατατεθειμένα ιστορικά πεπραγμένα μιας άλλης εποχής.

«Θάνατος, μαύρος αδερφός.
Θάνατος, θα γίνω αθάνατος,
πυρ στην Αλαμάνα
και φωτιά στο Γοργοπόταμο
και φωτιά στο Γοργοπόταμο»…

 Το συγκεκριμένο αντάρτικο τραγούδι μέσα σε ένα στίχο περιγράφει τα κατορθώματα του «αντάρτη, κλέφτη, παλικάρι»… Από τη μάχη της Αλαμάνας μέχρι την ανατίναξη της γέφυρας στο Γοργοπόταμο πάντα ήταν ο ίδιος λαός πρωταγωνιστής, ήρωας στον αγώνα για τη λευτεριά…