Γράφει: Ανδρέας Δενεζάκης*

 «Αραγε μπορούμε να ξεχάσουμε
εγώ κι εσύ, το σαράντα τρία;
Θυμάσαι, η Μάχη του Κουρσκ
τότε φλεγόταν;
Και ο Σοβιετικός στρατιώτης
περνώντας στην αθανασία
ήταν πιο δυνατός απ’ τη φωτιά
πιο γερός από το μέταλλο (…)»

(σοβιετικό τραγούδι)^[1]

 Μετά την αναπάντεχη ήττα που γνώρισαν τα γερμανοφασιστικά στρατεύματα, στις 2 του Φλεβάρη του 1943, στο Στάλινγκραντ, από τους ηρωικούς υπερασπιστές του, ύστερα από μάχες 6 μηνών (13 Σεπτέμβρη 1942 – 2 Φλεβάρη 1943), η γερμανική διοίκηση σχεδιάζει μια μεγάλη και τελική επίθεση στο σοβιετο-γερμανικό μέτωπο, για το καλοκαίρι του 1943, με σκοπό να κερδίσει τη στρατηγική πρωτοβουλία που είχε χάσει στο Στάλινγκραντ και να διαλύσει την σοβιετική αντίσταση.