Πολλά ακούστηκαν όλες τις προηγούμενες μέρες σχετικά με την ακύρωση της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν και τι σηματοδοτεί για τα Ελληνοτουρκικά. Το «καράβι» των ευρωατλαντικών μυθευμάτων, αυτό που αρμένιζε στα ΝΑΤΟικά «ήρεμα νερά», μπάζει νερά με τα πρώτα «απόνερα» των ιμπεριαλιστικών παζαριών και εντάσεων, επιβεβαιώνοντας ότι ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από τα ευρωατλαντικά σχέδια και την προσπάθεια αναβάθμισης της αστικής τάξης σε αυτά, προσπάθεια που περνάει εξίσου και μέσα από τον ανταγωνισμό και μέσα από την προσπάθεια «διευθετήσεων» με την αστική τάξη της Τουρκίας.

Από: Τζένη Κριθαρά*

Ενεργό ρόλο στη διακυβέρνηση της μεταπολεμικής Λωρίδας της Γάζας αναμένεται να αναλάβει ο Τόνι Μπλερ και η αλήθεια είναι πως δεν θα μπορούσε να είχε επιλεγεί καταλληλότερο πρόσωπο γι αυτό το σχέδιο - παρωδία που κατήρτισαν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ και που σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει ούτε την προστασία, ούτε την αυτοδιάθεση του παλαιστινιακού λαού.

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ*

Ηθελα να 'ξερα αν υπάρχει έστω και ένας, κυριολεκτώ, ένας εργαζόμενος σε ολόκληρη τη χώρα που να θέλει νόμο για να δουλεύει 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη, για κάτι φραγκοδίφραγκα παραπάνω, που δεν μπορούν να λογιστούν καν ως υπερωρίες. Και να είναι αυτός ο εργαζόμενος ας πούμε στα 30 του, ώστε να αντέχει τον μαζοχισμό -για την ακρίβεια τον σαδισμό του αφεντικού- και να θεωρεί ότι υπό τέτοιες συνθήκες θα αποκτήσει την άνεση να κάνει οικογένεια. Α! Ξέχασα, και καριέρα μαζί...

Σαν σήμερα, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1990, «έφυγε» ο ποιητής Νίκος Καρούζος.
Ο Νίκος Καρούζος του Δημήτρη και της Κωνσταντίνας, το γένος Πιτσάκη, γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1926. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος στρατευμένος στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, διώχτηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και εξορίστηκε μετά τη συνθηκολόγηση της Βάρκιζας.